Integrale jeugdhulp biedt ‘alles ineen’. Maar wat dan precies?
In de rubriek Frictie geven wisselende auteurs hun visie op een onderwerp dat discussie oproept, of kijken zij kritisch naar een misverstand of dilemma waar professionals in hun werk tegenaan lopen
Ten eerste moeten we ons afvragen of de term ‘integraal’ wel de juiste term is. Integraal betekent ‘allesomvattend’; er ontbreekt niets aan. Bij complexe problemen zal de zorg misschien veelomvattend zijn, maar toch kan niemand in elke omstandigheid allesomvattende hulp bieden. Immers, het is niet zo moeilijk iets te vinden dat toch nog ontbreekt. Veel belangrijker (en moeilijker) is het om vast te stellen wat hoofdzaken en bijzaken zijn en wat de samenhang en wisselwerking is van de verschillende onderdelen in de hulp. Wat mag absoluut niet ontbreken en wat kan worden gemist?
In de tweede plaats: ook al bieden we allesomvattende zorg waaraan niets ontbreekt, dat betekent nog niet dat het afgelopen is met de vijftien hulpverleners die elkaar voor de voeten lopen. Daarvoor is het nodig dat alle onderdelen van de zorg geïntegreerd en goed op elkaar afgestemd worden.
