Gezien en gelezen

Aafke Scharlo, Carina van Kregten en Giuditta Soro, 2021

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

ISBN 978 90 36825 382

215 bladzijden
bestelinformatie

Het is goed dat er nu een trainingshandleiding is over een complexe doelgroep: kinderen met een verstandelijke beperking (VB) én psychotrauma. De training is ook nog eens ontwikkeld vanuit de VB-zorg en geen aanpassing van een aanpak voor de gemiddeld begaafde doelgroep. Volgens de auteurs, die ruime ervaring hebben met traumasensitief werken bij jeugdigen met een VB, heeft de reguliere VB-zorg vaak te weinig oog voor traumatisering en de reguliere ggz te weinig expertise op het gebied van VB. Wel kunnen de twee zorgvelden van elkaar leren. In de VB-zorg ligt de nadruk op acceptatie (van de VB) en aanpassing van de omgeving; de ggz richt zich meer op herstel. Daarnaast pakt de VB-zorg ongewenst gedrag veelal gedragstherapeutisch aan; de ggz onderkent en behandelt vaak ook de onderliggende factoren van ongewenst gedrag.

De auteurs pleiten voor een betere integratie van de twee zorgvelden, zoals de best practices uit de VB-zorg (zoals ‘Triple C’) integreren met evidencebased traumabehandelingen als EMDR en TG-CGT. Ze geven praktische adviezen om deze behandelingen aan te passen aan cliënten met een VB en zijn het erover eens dat bij deze cliënten het effect versterkt kan worden door daarnaast een non-verbale therapie (zoals PMT of creatieve therapie) te bieden. Ook benadrukken ze het belang van een gezinsgerichte aanpak en samenwerking tussen de vele verschillende hulpverleningsorganisaties die betrokken zijn bij deze complexe cliëntenpopulatie.

De volgorde van de modules vind ik goed gekozen: er is eerst aandacht voor het versterken van het systeem, daarna voor hulp aan het kind. Er zijn nuttige handvatten om de beschermende factoren binnen het gezin te versterken, denk aan ouders bevragen en hun vragen en zorgen bespreken, psycho-educatie en coaching geven in de thuissituatie, oog hebben voor traumatisering bij ouders en daar behandeling voor bieden, en een veilige hechtingsrelatie en een helend en beschermend opvoedingsklimaat bevorderen.

Het boek is geschreven voor hulpverleners die ervaring hebben met getraumatiseerde, verstandelijk beperkte cliënten en andere hulpverleners daarin gaan trainen. Mijns inziens is het niet geschikt voor de bredere doelgroep die op de achterkant staat, zoals ouders, pleegouders en andere direct betrokkenen. De materie is te vaktechnisch voor (pleeg)ouders en het is geen prettig leesbaar samenhangend geheel met verhalende uitleg. De handleiding bestaat uit de dia’s