Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Onderzoek naar psycho-educatie bij kinderen met AD(H)D classificatie laat significante verbetering zien in kennis, zelfbeeld én gedragskenmerken

Tirtsa Ehrlich werkt als GZ psycholoog bij Dokter Bosman en is gespecialiseerd in de diagnostiek en behandeling van kinderen met AD(H)D en de begeleiding van hun omgeving. Samen met oud-collega Jacqueline Hilbers ontwikkelde ze de protocollen voor psycho-educatiegroepen voor kinderen met AD(H)D. Onlangs kwam er een herziene druk uit van het protocol. Haar collega klinisch psycholoog Anneloes Vree onderzocht de effectiviteit van deze psycho-educatiegroepen en vond een significante verbetering in zowel kennis, zelfbeeld als ADHD-gedragskenmerken. We spraken met hen over de classificatie ADHD, hoe dat van invloed is op de behandeling van kinderen met druk en ongeconcentreerd gedrag en de effectiviteit van psycho-educatie.
ADHD
Foto door Stefano Probst

De psycho-educatie groepsprotocollen voor AD(H)D van Tirtsa Ehrlich en Jacqueline Hilbers ontstonden naar aanleiding van een onderzoek naar het effect van zelfregulatietraining bij kinderen met de classificatie ADHD. Er bleek uit die onderzoeken dat er weinig evidentie was dat kinderen met de classificatie ADHD door zulke trainingen hun gedrag leerden reguleren. Tirtsa en Jacqueline merkten echter wel hoe fijn kinderen deze groepen vonden en hoe blij hun ouders ervan werden. Met name het contact met lotgenoten maakte het verschil. Tirtsa en Jacqueline haalden de elementen die in de praktijk werkten zoals lotgenotencontact, veel structuur en beloningsmethodieken om de kinderen te motiveren eruit, voegden daar positief leren denken over jezelf aan toe en maakten op basis daarvan een psycho educatie groepsprotocol voor kinderen met de classificatie AD(H)D.

Tirtsa Ehrlich: ‘Kinderen ontdekken dat ADHD niet alleen lastig is, maar ook leuk. Ze merken namelijk dat er in hun groepje allemaal leuke kids zitten en je ziet ze dan denken: ‘Nou, dan ben ik misschien ook wel leuk!’ De nadruk ligt op wat ADHD is en hoe het er bij hen uitziet. Maar daarnaast is er veel aandacht voor lotgenotencontact en werken we aan een positief zelfbeeld. Het is daarbij helemaal niet het doel om de ADHD weg te krijgen en dat hoeft ook helemaal niet, want het zijn altijd hele leuke kinderen, maar het is wel belangrijk dat ze er sterker in staan.’

In de groepen wordt gebruikgemaakt van een metafoor (bedacht door Dr. Hallowell) dat wanneer je mensen zou vergelijken met auto’s, mensen met ADHD-gedrag geen gewone auto’s, maar Ferrari’s zijn, hele snelle coole auto’s.

Alle groepen zijn rondom die metafoor opgebouwd. Voor ADD werd een aparte groep ontwikkeld. ADHD en ADD zijn weliswaar een twee-eiige tweeling volgens Tirtsa, maar het is voor kinderen met ADD wel heel fijn dat ze niet tussen alle drukke kinderen zitten. Dan is de onderlinge herkenning nog groter.

Tirtsa Ehrlich: ‘Het gaat in de groepen eigenlijk om meer kennis krijgen over de classificatie ADHD en zelfbeeld vergroting. Kinderen leren helpende gedachten vanuit positief denken in te zetten. Als je beter snapt wat je hebt, kun je er niet alleen beter mee omgaan, je kunt ook beter communiceren met je omgeving over wat je (nodig) hebt. Iedereen met ADHD is anders maar ze hebben allemaal een soort positieve energie, creativiteit en denken vaak ‘out of the box’. Het zijn vaak de

Premium

Wil je dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in