Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Problematische gehechtheidsontwikkeling en LVB

Een ervaringsgerichte interventie zoals Psychomotorische gezinstherapie (PMGT) lijkt bij uitstek geschikt voor gezinnen waarin sprake is van een licht verstandelijke beperking (LVB). Maar is dat ook zo? Drie instellingen doen onderzoek.
Psychomotorische gezinstherapie (PMGT) is een ervaringsgerichte therapie voor gezinnen. De therapie combineert bewegings- en lichaamsgerichte werkvormen uit de psychomotorische therapie met systeemtherapie. Doordat gezinsleden in een zaal letterlijk en figuurlijk met elkaar in beweging komen, worden interactiepatronen en omgangsvormen voelbaar en zichtbaar (Maurer et al. 2011). ‘Niet helpende’ patronen worden op deze manier het aangrijpingspunt voor verandering, zodat gezinsleden nieuw gedrag met elkaar kunnen oefenen en ‘helpende’ verbindingen met elkaar kunnen aangaan.
Uit kleinschalig onderzoek weten we dat gezinsleden over het algemeen tevreden zijn over PMGT en dat deze therapie positieve veranderingen teweeg kan brengen in het welbevinden van ouders en kinderen, interactiepatronen en onderlinge gedragingen (Verschuur en Kramer 2018; Visser et al. 2013). PMGT is echter nog niet onderzocht in gezinnen waarin een kind functioneert op het niveau van een licht verstandelijke beperking (LVB) en/of gezinnen waar sprake is van een problematische gehechtheidsontwikkeling. Zorgorganisaties Accare, Alliade en Koraal werken met deze doelgroepen en hebben positieve ervaringen met PMGT. Daarom voeren ze, onafhankelijk van elkaar, onderzoek uit om meer te leren over de inzet van PMGT in deze gezinnen.

Jeugdigen en gezinnen die ondersteuning ontvangen van Accare, Alliade en Koraal lopen geregeld vast in hun ontwikkeling en functioneren, vaak als gevolg van een opeenstapeling van factoren. Denk hierbij aan een LVB of een andere neurobiologische ontwikkelingsstoornis, problematische gehechtheid, ingrijpende jeugdervaringen of het ontbreken van voldoende beschermende en compenserende jeugdervaringen. Ouderschap en gezinsfunctioneren kunnen in het gedrang komen door kind-, ouder-, contextuele en hulpverleningsfactoren. In een onderlinge wisselwerking kan dit leiden tot interactieproblemen, uitdagingen waarbij een ervarings- en lichaamsgerichte insteek mogelijk helpt. PMGT sluit hierbij aan door stressoren bloot te leggen, nieuw adaptief gedrag aan te leren en succeservaringen op te doen, zodat gezinsleden weer in verbinding komen te staan met elkaar en hun veerkrachtig functioneren kan worden versterkt. Bovendien kunnen de bewegingsgerichte elementen van PMGT passen bij deze gezinnen die soms veel moeite hebben om interactiepatronen te verwoorden.

PMGT in de praktijk
PMGT wordt veelal door een psychomotorisch therapeut en een systeemtherapeut gegeven. Er is een vaste structuur voor een hulpverleningstraject (Maurer et al. 2011; Visser et al. 2010), dat begint met een gesprek waarin de zorgen van de gezinsleden worden besproken en doelen
Premium

Wil je dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in