DE VIER WASMACHINES DRAAIEN OVERUREN
Aan dat meisje moest ik denken toen ik in het kader van ons onderzoek naar gezinshuizen in Nederland op bezoek was bij Huize Kalor (‘kalor’ is warmte in het Latijn), dat tienermoeders opvangt in hartje Bijlmer. Wat ik toen niet wist, is dat het verstoten van zwangere meisjes zonder echtgenoot in de Antilliaanse cultuur, en in andere met name eergerelateerde culturen, vaker voorkomt. In Huize Kalor vangt het echtpaar Roeland en Xiomara Henrique vijf Antilliaanse meisjes op en leert hen met hun baby om te gaan. Daar is in de Antilliaanse gemeenschap veel behoefte aan. Uit recent onderzoek van het CBS bleek dat Antilliaanse tienermeisjes vijf keer zoveel kans hebben om op jonge leeftijd zwanger te worden als andere meisjes, met als gevolg vaak verstoting door hun ouders. Hoe vang je deze meisjes op en hoe leer je ze met hun kind om te gaan?
Forse trauma’s
Huize Kalor (www.huizekalor.nl) is een gezinshuis met een motto: ‘We zullen stralen als de zon in het huis van onze Vader.’ Het geloof is voor beide huisouders een belangrijke inspiratiebron. Het staat echter niet op de voorgrond, want de praktijk van alledag is al moeilijk genoeg. Huize Kalor oogt aan de buitenkant als een gewone eengezinswoning in Amsterdam Zuid-Oost. Ieder meisje heeft een eigen kamer met een ledikant voor de baby. Roeland en Xiomara ruimen daar niet op, maar hebben vandaag wel gezegd: ‘Er komt bezoek dat graag je kamer wil zien.’ Dat heeft enige opruimactiviteit tot gevolg gehad. Beneden is een keuken, een gemeenschappelijke ruimte met zitbank, tv en een computer. In een ruimte ernaast draaien vier wasmachines overuren. Overal staan ledikantjes voor de kinderen en overal ligt speelgoed. Gemiddeld blijven de meisjes negen
